ओझेल पर्दै छ धुञ्चे
सामान आयातका लागि चीनसितको नाका रसुवागढी जाने सवारी साधनले रसुवाकै मैलुङतर्फको सडक प्रयोग गर्न थालेको देखिएको छ । सडक दुरी कम भएकोले पेट्रोल, डिजेल कम लाग्ने भएकोले यो सडक बढीको रोजाईमा पर्न थालेको हुनसक्ने । भदौंको अन्तिम दिनबाट फेरि सञ्चालनमा आएको बेत्रावती, मैलुङ, स्यापु्रmबँेसीतर्फको राजमार्ग क्रमशः सहज हुन थालेपछि धुन्चे हुँदै केरुङ जाने सबैखाले मालवाहक सवारी साधन बेत्रावतीदेखि मैलुङतर्फ रहेको नयाँ राजमार्गबाट आवतजावत गर्न थालेको अनुमान सहज रुपमा गर्न सक्निछ । वर्खाभरि बन्द जस्तै रहेको उक्त सढडक खण्ड अहिले बढि ब्यस्त हुनुका कारण सहज भएर भन्दा पनि छोटो दुरी भएर नै हो । सुरक्षाका हिसावमा पनि प्रहरी चौकी स्थापना भएपछि चालकहरूले केही सहजता महशसु गरेका छन् । दैनिकरूपमा सयाँै सवारी साधन गुड्ने नदी किनारको राजमार्गमा सुरक्षा जाँचका लागि मैलुङमा सुरक्षा चौकी स्थापना भइसकेको छ । गल्छी, त्रिशूली, बेत्रावती, मैलुङ, स्याफ्रुबेँसी सडक सुधार आयोजनाले धादिङको गल्छीदेखि नुवाकोटको शान्ति बजारसम्म सडक सुधार गर्ने काम धमाधम अगाडि बढाइरहेको अधिकांश ठाउँका राजमार्ग फराकिलोे पारिसकेकाले हिउँदयाममा सवारी साधन गुडाउन सहज देखिएको छ । गल्छीदेखि त्रिशूली, बेत्रावती, धुञ्चे हँुदै स्याफ्रु, रसुवागढीसम्म पुग्न १०३ किलोमिटर रहेको छ । यता, बेत्रावतीबाट त्रिशूली र भोटेकोशीको किनार हुँदै रसुवागढी पुग्न २५ किमी दूरी कम पर्ने भएकाले ईन्धन खपत हुने छ ।
त्यसो त, रसुवा जिल्लाको ग्रामिण बस्तीहरूमा सडक सञ्चालनले जोडिएपछि चहल–पहल बढदै गएको छ । र त्यो संगै पुरानो मार्ग र त्यसको केन्द्रमा रहेको धुञ्चे सुनसान बन्दै जान थालेको छ । २०४२ सालमा नुवाकोटको त्रिशुली बाट सोमदाङसम्म १०५ किमि सडक निर्माण भएपछि धुञ्चे सम्म केन्द्रित बस सेवा अहिले गाउँ गाउँ पुगेको छ । यसरी ग्रामिण् भेगमा बढेको चहल पहल र सिमा जाने सवारी साधनहरूले छोटो मार्गका कारण तल्लो बाटो प्रयोग गरेपछि पुरानो सडक र त्यसमा आश्रित विकासोन्मुख बजार अनि धुञ्चे बजारमा मार पर्न थालिसकेको छ । लामो समय देखि विकास हुँदै आएको सभ्यता र भौतिक संरचनाको पूर्ण भोग नहुँदै धुञ्चे र रसुवाको पुरानो सडक आसपासमा देखिएको सुनसानले बदलिदो मानव रुची र नयाँ क्षेत्रको सम्भावनाहरूलाई प्रस्तुत गरिरहेको छ ।
सामान आयातका लागि चीनसितको नाका रसुवागढी जाने सवारी साधनले रसुवाकै मैलुङतर्फको सडक प्रयोग गर्न थालेको देखिएको छ । सडक दुरी कम भएकोले पेट्रोल, डिजेल कम लाग्ने भएकोले यो सडक बढीको रोजाईमा पर्न थालेको हुनसक्ने । भदौंको अन्तिम दिनबाट फेरि सञ्चालनमा आएको बेत्रावती, मैलुङ, स्यापु्रmबँेसीतर्फको राजमार्ग क्रमशः सहज हुन थालेपछि धुन्चे हुँदै केरुङ जाने सबैखाले मालवाहक सवारी साधन बेत्रावतीदेखि मैलुङतर्फ रहेको नयाँ राजमार्गबाट आवतजावत गर्न थालेको अनुमान सहज रुपमा गर्न सक्निछ । वर्खाभरि बन्द जस्तै रहेको उक्त सढडक खण्ड अहिले बढि ब्यस्त हुनुका कारण सहज भएर भन्दा पनि छोटो दुरी भएर नै हो । सुरक्षाका हिसावमा पनि प्रहरी चौकी स्थापना भएपछि चालकहरूले केही सहजता महशसु गरेका छन् । दैनिकरूपमा सयाँै सवारी साधन गुड्ने नदी किनारको राजमार्गमा सुरक्षा जाँचका लागि मैलुङमा सुरक्षा चौकी स्थापना भइसकेको छ । गल्छी, त्रिशूली, बेत्रावती, मैलुङ, स्याफ्रुबेँसी सडक सुधार आयोजनाले धादिङको गल्छीदेखि नुवाकोटको शान्ति बजारसम्म सडक सुधार गर्ने काम धमाधम अगाडि बढाइरहेको अधिकांश ठाउँका राजमार्ग फराकिलोे पारिसकेकाले हिउँदयाममा सवारी साधन गुडाउन सहज देखिएको छ । गल्छीदेखि त्रिशूली, बेत्रावती, धुञ्चे हँुदै स्याफ्रु, रसुवागढीसम्म पुग्न १०३ किलोमिटर रहेको छ । यता, बेत्रावतीबाट त्रिशूली र भोटेकोशीको किनार हुँदै रसुवागढी पुग्न २५ किमी दूरी कम पर्ने भएकाले ईन्धन खपत हुने छ ।
त्यसो त, रसुवा जिल्लाको ग्रामिण बस्तीहरूमा सडक सञ्चालनले जोडिएपछि चहल–पहल बढदै गएको छ । र त्यो संगै पुरानो मार्ग र त्यसको केन्द्रमा रहेको धुञ्चे सुनसान बन्दै जान थालेको छ । २०४२ सालमा नुवाकोटको त्रिशुली बाट सोमदाङसम्म १०५ किमि सडक निर्माण भएपछि धुञ्चे सम्म केन्द्रित बस सेवा अहिले गाउँ गाउँ पुगेको छ । यसरी ग्रामिण् भेगमा बढेको चहल पहल र सिमा जाने सवारी साधनहरूले छोटो मार्गका कारण तल्लो बाटो प्रयोग गरेपछि पुरानो सडक र त्यसमा आश्रित विकासोन्मुख बजार अनि धुञ्चे बजारमा मार पर्न थालिसकेको छ । लामो समय देखि विकास हुँदै आएको सभ्यता र भौतिक संरचनाको पूर्ण भोग नहुँदै धुञ्चे र रसुवाको पुरानो सडक आसपासमा देखिएको सुनसानले बदलिदो मानव रुची र नयाँ क्षेत्रको सम्भावनाहरूलाई प्रस्तुत गरिरहेको छ ।
No comments:
Post a Comment