Monday, February 21, 2022

एमसीसीको बिपक्षमा मतदान गर्छौ : तामाङ

पिपल्टार । नेकपा माओवादी केन्द्रका केन्द्रीय सदस्य एवं बागमती प्रदेशका ईञ्चार्ज हितबहादुर तामाङले हालकै अबस्थामा एमसीसी पास गर्नु राष्ट्रको लागी अभिसाप बन्ने बताएका छन् । 

फागुन १४ गते विदुर नगरपालिका वडा नं. ५ पिपल्टारमा तत्कालिन नेकपा माओवादीका उपाध्यक्ष स्व. पोष्टबहादुर बोगटीको शालिक अनाबरण हुने कार्यक्रमको छलफल कार्यक्रममा उनले बिना संशोधन एमसीसी पास गर्न नहुने बताएका हुन् । 

शक्ति राष्ट्रको धाक र धम्कीको भरमा नेपाली जनतालाई चेपुवामा पार्ने काम नेकपा माओवादी केन्द्रबाट नहुने उनले स्पष्ट पारेका छन् । प्रतिनिधि सभा सदस्य समेत रहेका तामाङले सरकारबाट बाहिरिन तयार रहेको तर अहिलेकै अबस्थामा एमसीसीको बिपक्षमा मतदान गर्ने निर्णय पार्टीको रहेको बताए । हालकै अबस्थामा एमसीसी पास गर्दा नेपालको भुमी माथी अमेरिकाले राजनीति गर्ने र शक्ति राष्ट्रको दासको रुपमा नेपाललाई हेर्ने भएकाले केही बुँदाहरू संशोधन सहित पास गर्ने पक्षमा मात्रै माओवादी केन्द्र रहेको उनको भनाई रहेको छ ।

मिलिनियम च्यालेञ्ज कर्पोरेसन अमेरिका मार्फत नेपालाई उपलब्ध गराउन लागिएको ५५ अर्ब रुपैयाको सहयोग तत्कालै पास गरेर अमेरिकाको प्रतिनिधि बन्न एमाले र नेपाली काँग्रेसका केही नेतालाई हतार भएको उनको टिप्पणी रहेको छ । शक्ति राज्यको प्रतिनिधिको रुपमा आफ्नो पार्टीलाई उभ्याएर नेपाली जनताको अभिमतबिना एमसीसी पास गर्ने दाउमा नेपाली काँग्रेस र नेकपा एमाले रहेको उनको भनाई रहेको छ । 

यसै बीच अर्को प्रसंगमा तामाङले आशन्न स्थानीय तहको निर्बाचनमा पार्टीको तल्लो तहसम्म जुट्नु पर्ने समय आएको बताएका छन् । मतदाता नामावली संकलनको चरणबाटनै नेकपा माओवादी केन्द्र निर्बाचित उन्मुख रहेकोले त्यसको संरक्षण गर्दै टोल टोलबाट कार्यकर्ता तथा मतदाता संरक्षण र परिचालनमा उत्रिनको लागी उनले निर्देशन दिएका छन् । 

नुवाकोटमा माओवादीले स्थानीय सरकारको नेतृत्व गर्ने सवालमा स्वर्णिम दिन आउन लागेको उल्लेख गर्दै प्राविधि रुपमा अघिल्लो स्थानीय तहमा भएको पराजयलाई समय यो पालीको निर्वाचनमा मेट्ने उनको भनाई रहेको छ ।

फागनु १४ गते प्रचण्ड नुवाकोट आउने

विदुर । विदुर नगरपालिकाको वडा नम्बर ५ पिपलटारमा पोष्टबहादुर स्मृति पार्कको निर्माण सम्पन्न भएको छ । 

पार्कमा स्वर्गिय बोगटीको पुर्ण कदको शालिक अनाबरण गर्ने कार्यक्रम रहेको छ । फागुन १४ गते हुने शालिक अनाबरण कार्यक्रममा नेकपा माओवादी केन्द्रमा अध्यक्ष पुष्पकमल दाहाल ‘प्रचण्ड’ आउने कार्यक्रम तय भएको माओवादी नुवाकोट अध्यक्ष हिरानाथ खतिवडाले जानकारी दिए । त्यसका लागि पार्टीले भब्य तयारी गरिरहेको उनले बताए । 

निर्वाचनमा खुट्टा कमायौँ भने क्लब जस्तो हुन्छौँ : डा. महत

छहरे । नेपाली कांग्रेसका प्रवक्ता डा. प्रकाशशरण महतले स्थानीय तह निर्वाचन हुने पक्का रहेको उल्लेख गर्दै आसन्न स्थानीय तहको निर्वाचनमा केन्द्रित हुन कार्यकर्तालाई आह्वान गरेका छन् ।

नेपाली कांग्रेस नुवाकोटको प्रतिनिसभा क्षेत्र नं १ को क्षेत्रीय कार्यालय र क्षेत्र नं १ को प्रदेश (ख)को प्रदेश कार्यालयको शनिवार छहरे बजारमा उद्घाटन गर्दै प्रवक्ता डा. महतले पार्टी अधिवेशनका क्रममा देखिएका तिक्तता बिर्सिएर आसन्न स्थानीय तहको निर्वाचनमा पार्टीका उम्मेदवारलाई विजयी गराउन निर्देशन दिए । ‘पार्टीको आन्तरिक प्रतिस्पर्धाका रूपमा आसन्न निर्वाचनलाई लिनुहुन्न’, उनले भने, ‘पार्टीको निर्वाचन जितेर सत्तामा पुग्नु भएकाले आम निर्वाचनमा खुट्टा कमायौँ भने क्लब जस्तो मात्रै हुन्छौँ ।’ वडा तहदेखि नै पार्टी बलियो बनायो भने पार्टीको संरचना पालिका हुँदै जिल्लासम्म बलियो बनाउन सकिनेतर्फ स्मरण गर्न उनले कार्यकर्ताको ध्यनाकर्षण गराएका छन् ।


शैक्षिक सामाग्री वितरण गर्दै राधिका तामाङ

विदुर । बागमती प्रदेशका उपसभामुख तथा नेकपा माओवादी केन्द्रका नेता राधिका तामाङले आफ्नो बुबा र आमाको स्मृतिमा नुवाकोटका बिकट गाउँका सामुदायिक विद्यलायहरूमा शैक्षिक सामाग्री वितरण गरेका छन् । 

       नुवाकोटको शिवपुरी गाउँपालिकाका दुई विद्यालयलमा विद्यार्थीहरूलाई शैक्षिक सामाग्री वितरण गरिएको हो । शेरा स्मृति स्वास्थ्य शिक्षा प्रतिष्ठानले शिवपुरी–३ को मैदान आधारभूत विद्यालय र मंगलादेवी आधारभूत विद्यालयका विद्यार्थीहरूका लागि विद्यालय झोला, कापी, सिसाकलम, लगायतका सामाग्री वितरण गरेको हो । बिहीबार प्रतिष्ठानका संरक्षक उपसभामुख राधिका तामाङले शैक्षिक सामाग्री वितरण गरेका छन् । उक्त प्रतिष्ठान आफ्ना स्वर्गिय बुबा शेरबहादुर तामाङ र आमा राम्री तामाङको स्मृतिमा स्थापना भएको र बुबा शेरबहादुर तामाङको ११ औं वार्षिकीको सन्दर्भमा ती समाग्री वितरण गरिएको तामाङले बताए । 

सामाग्री वितरण गर्दै उनले आफू आत्मिक कुरामा विश्वास नगर्ने भएकोले पुजा पाठ गर्न भन्दा बुबा आमाको नाममा प्रतिष्ठान बनाएर थोरै भए पनि स्वास्थ्य र शिक्षा क्षेत्रमा सहयोग गर्दै आएको बताए । 

कार्यक्रममा प्रतिष्ठानका उपाध्यक्ष बिरबहादुर तामाङले स्वस्थ्य रहनका लागि शिक्षाको आवश्यक्ता रहेकोले प्रतिष्ठानले शिक्षा र स्वास्थ्यको लागि विगत देखि नै सहयोग गर्दै आईरहेको बताएका छन् । साथै प्रतिष्ठानले स्वास्थ्य सचेतना, विद्यालय पोशाक वितरण, बिरामीहरूलाई आर्थिक सहयोग तथा खेलाडीहरूलाई समेत गर्ने गरेको उनले बताए । 

पूर्व शिक्षक तथा माओवादी केन्द्रका शिवपुरी उपाध्यक्ष शम्भु थापाले दिवंगत आमाबुवाको स्मृतिमा विद्यालयका बालबलिकालाई शैक्षिक सामाग्री दिएर शिक्षामा प्रेरित गर्ने कार्य अनुकरणिय रहेको बताएका छन् । मैदान आधारभूत विद्यालयका प्रधानाध्यापक नारायण गुरुङले ग्रामिण क्षेत्रका बालबालिकालाई शिक्षामा प्रेरित गर्ने यस्ता कार्यहरू आगामी दिनमा पनि जारी रहोस् भन्ने कामना गरेका छन् । प्रतिष्ठानले उक्त विद्यालयमा अध्ययनरत ४८ जना विद्यार्थीका लागि झोला लगायतका सामाग्री वितरण भयो ।

विद्यार्थीहरूलाई वितरण गरिएको कपी र सीसाकलम भने समाजसेवी गार्दिका बज्रचार्यले उपलब्ध गराएका हुन् । आफ्ना मित्र शान्तिराम कार्कीको कोभिड–१९ का कारण मृत्यु भएको र उनको सम्झना र सम्मानमा बज्रचार्यले उक्त सामाग्री उपलब्ध गराएका हुन् । 

त्यस्तै मंगलादेवी आधारभुत विद्यालयमा पनि १६ जना विद्यार्थीका लागि झोला, कपी, सिसाकलम लगायतका शैक्षिक सामाग्री वितरण भएको छ । प्रतिष्ठानको व्यवस्थापनमा माओवादी केन्द्रका वागमती प्रदेश कमिटी सदस्य शिब खाती, प्रतिष्ठानका संस्थापक सदस्य तथा माओवादी केन्द्रका शिवपुरी अध्यक्ष मिनबहादुर तामाङ, उपाध्यक्ष सुकुराम तामाङ वडा सचिव बलबहादुर लोको उपस्थितिमा सामाग्री वितरण भयो । 

यसै बीच, प्रतिष्ठानले बौद्धस्थित तामाङ राष्ट्रिय पुस्तकालयका लागि एघार हजार १११ रुपैंया रकम प्रदान गरेको छ । बुधबार उपसभामुख राधिका तामाङले पुस्तकालयका अध्यक्ष भाषाविद अमृत योञ्जन तामाङलाई पुस्तकालयमा पुगेर चेक हस्तान्तरण गरेका हुन् । पुस्तकालयको अवलोकन गर्दै तामाङले उक्त पुस्तकालयले तामाङको अलिखित इतिहासलाई दस्तावेजिकरण गर्नमा भूमिका निर्वाह गर्ने विचार व्यक्त गरेका छन् ।



फोहोरलाई मोहोर बनाउँदै नगरपालिका

विदुर । विदुर नगरपालिकाको फोहरमैला व्यवस्थापन कार्यलाई परम्परागत प्रणालीलाई विस्थापन गर्दै हाल प्रयोगमा ल्याएको एकीकृत फोहरमैला व्यवस्थापन प्रणाली प्रभावकारी देखिएको छ । श्रोतवाट नै जैविक र अजैविक छुट्टयाउने प्रणाली को सुरूवात गरेको विदुर नगरपालिकाले निर्माण गरेको अजैविक फोहर छान्ने सेग्रिगेसन हाउसको समेत सञ्चालन गर्दै आएको छ ।

सेग्रिगेसन हाउसको सञ्चालन भएप्छि गरक्षेत्रबाट उत्सर्जन हुने १४ टन फोहर मध्ये झण्डै ६ ट्रिप फोहर डम्पिङ साईडमा खेर गइरहेको थियो । तर सेग्रिगेसन हाउसको निर्माण पछि दैनिक २ ट्रिप फोहर मात्र डम्पिङ साईडमा पठाईने गरेको विदुर नगरपालिकाका प्रमुख सञ्जु पण्डितले जानकारी दिएका छन् । बाँकी ४ ट्रिप फोहर मोहरको रूपमा बदलिएको उनले बताएका छन् । यसबाट नगरपालिकाका १५ जनाले रोजगारी प्राप्त गरेको नगरपालिकाका वातावरण तथा सरसफाई शाखा प्रमुख सुवास पाण्डे बताए । सेग्रिगेसन हाउस विदुर नगरपालिकाको वडा नंं ९ सामरी दोभानमा निर्माण भएको छ । यस अघि विदुर नगरपालिकाको फोहोर ब्यवस्थापन हुँदै आएको खम्बा क्याम्पस आसपास क्षेत्रमा केन्द्रीय कारागार निर्माण भईरहेकोले नगरपालिकालाई फोहोर ब्यवस्थापनमा समस्या हुँदै आएको छ । यस्तो अवस्थामा पूर्ण रुपमा सञ्चालनमा आएको सेग्रिगेसन हाउसले नगर सफा राख्नका लागि र पुनः प्रयोग गर्नसकिने फोहोरको व्यवस्थापन गर्नका लागि सहज भएको नगर प्रमुख पण्डितले बताएका छन् ।

सेग्रिगेसन हाउसको सञ्चालन र प्रभवकारीतालाई नगर प्रमुख पण्डितले स्थलगत रुपमा नै बुझेका छन् । नगरपालिकाको प्राविधिक शाखाका प्रमुख ईञ्जिनियर शिशिर लामिछाने, वातावरण तथा सरसफाई शाखा प्रमुख सुवास पाण्डे र फोहरमैला साझेदार संस्थाका वैकुण्ठ बोगटीलाई लिएर स्थलगत निरिक्षणमा पुगेका नगर प्रमुख पण्डितले यसको प्रभावकारीता र आफ्नो कल्पना साकार भएका बताएका छन् । सेग्रिगेसन हाउसको दिगो सञ्चालन र व्यवस्थित सञ्चालनका लागि आफ्नो योजना पनि त्यस अवसरमा उनले सुनाएका छन् । उक्त स्थान पुग्ने सडक वर्षातको समयमा भलले भत्किएको स्थानको मर्मतको लागि र साईड ड्रेन निर्माणमा लागि उनले प्रतिबद्धता जनाए ।


तारकेश्वर माओवादी स्थानीय सरकारसंग असन्तुष्ट

 

दाङसिङ । नेकपा (माओवादी केन्द्र) तारकेश्वर गाउँपालिका नुवाकोटले गाउँपालिकामा भ्रष्टाचार र बेथिति बढेको आरोप लगाएको छ । माओवादी गाउँपालिका अध्यक्ष सोमबहादुर तामाङले एक विज्ञप्ती जारी गर्दै गाउँपालिका कार्यालय भ्रष्टाचारको अखडा बनेको बताएका छन् । 

प्राकृतिक श्रोत साधनको अबैध दोहोनदेखि कर्मचारी भर्ना र दरबन्दी मिलानसम्ममा नियम बाहिर काम भएको भन्दै माओवादी केन्द्रले बिज्ञप्ती मार्फत् खबरदारी गरेको छ । माओवादीले तारकेश्वर गाउँपालिकाले दरबन्दी मिलानका नाममा कतिपय विद्यालयहरूमा शिक्षक दरबन्दी कटौती गर्ने, बाल विकास शिक्षक तथा विद्यालय कर्मचारीहरूलाई सरकारले तोकेबमोजिम पारिश्रमिक उपलब्ध नगराई श्रम शोषण गर्ने, योग्यता, क्षमता र बरिष्ठताको ख्याल नगरी आफ्नो दलको झोला बोकेकै आधारमा कनिष्ठ तथा अयोग्य शिक्षकलाई प्रधानाध्यापक बनाउने जस्ता काम गरेको जनाएको छ । गाउँपालिकाका जनप्रतिनिधिहरूले संघीय शिक्षा ऐन विपरीत आफुखुसी ऐन, नियम जारी गर्दै त्यसैको आडमा शिक्षा क्षेत्रलाई आफ्नो दल तथा गुटका कार्यकर्ता भर्ती गर्ने थलो बनाएको माओवादी केन्द्रले विज्ञप्ती मार्फत् बताएको छ । 

निर्वाचन तोकिसकेको अवस्थामा शिक्षाप्रेमी, समाजसेवी, अभिभावक र अन्य राजनैतिक दलहरूलाई वास्ता नगरी मनोमानीपुर्ण ढङ्गले गाउँपालिका भित्रका विद्यालय व्यवस्थापन समितिका अध्यक्षहरूको मनोनयन गरेको भन्दै माओवादीले त्यसको विरोध गरेको हो । बिज्ञप्तीमा भनिएको छ– ‘विकास र समृद्धिको मेरुदण्ड मानिने शिक्षा क्षेत्रमा स्थानीय सरकारले नाचेको नाङ्गोनाँच सर्वाधिक निन्दनीय छ ।’ 


नुवाकोटमा रिसाल सिडिओ

विदुर । गृह मन्त्रालयले नुवाकोट सहित पाँच जिल्लाका प्रमुख जिल्ला अधिकारी (सिडिओ) हेरफेर गरेको छ । नियमित सरुवाअन्तर्गत नै सिडिओ हेरफेर भएको गृह मन्त्रालयका प्रवक्ता फणिन्द्रमणि पोखरेलले बताए ।

नुवाकोटमा नारायणप्रसाद रिसाल सिडिओ बनेका छन् । उनी यस अघि पनि नुवाकोटमा बसेर काम गरिसकेका छन् । उनी २०७२ सालमा तत्कालिन जिल्ला विकास समिति नुवाकोटको स्थानीय बिकास अधिकारी (एलडिओ) थिए । यस अघि अख्तियार दुरुयोग अनुसन्धान आयोगमा कार्यरत रिसाल आयोगमा प्रवक्ताका रुपमा थिए । उनी आज सोमवार नुवाकोट आउदै छन् । 

नुवाकोटमा कार्यरत सिडिओ जीवनप्रसाद दुलाललाई भने गृह मन्त्रालय तानिएको छ ।


प्रेस सेन्टरले तोक्यो बागमतीका १० जिल्लामा इञ्चार्ज

धादिङ । प्रेस सेन्टर नेपाल बागमती प्रदेशको दोश्रो पूर्ण बैठक धादिङमा बिहीबार सम्पन्न भएको छ । 

प्रेस सेन्टर नेपालका केन्द्रीय अध्यक्ष बिष्णु सापकोटा ‘जुगल’ तथा नेकपा माओवादी केन्द्र बागमती प्रदेश कमिटीका सह–सचिव बिजय बुर्लाकोटी सहितको उपस्थितीमा बसेको बैठकले प्रदेशका पदाधिकारीलाई जिल्ला र पालिका केन्द्रीत कार्यक्रम गर्नका लागि इञ्चार्ज बनाइ खटाउने निर्णय गरेको छ । बैठकमा संगठनका केन्द्रीय अध्यक्ष जुगलले संगठनलाई अझ बढी प्रभावकारी बनाउन निर्देशन दिएका छन् ।

बैठकले बाग्मती प्रदेशका दशवटै जिल्लामा जिल्ला इन्चार्ज तोकेर पठाएको छ । बागमती प्रदेशका प्रमुख सचिव धुब्र अधिकारीका अनुसार प्रदेश उपाध्यक्ष नानीमैया विष्टलाई चितवन, प्रदेश उपाध्यक्ष कपिलदेव खनाललाई रसुवा, प्रदेश उपाध्यक्ष अञ्जु डिम्दोङलाई कार्भे इञ्चार्ज तोकेको छ । बागमती प्रदेशका सचिवहरू सुमन गैरे मकवानपुर, सन्तोष दाहाल सिन्धुपाल्चोक, ध्रुबचन्द्र खड्का रामेछाप, चन्द्रकला खत्री दोलखा, गम्भिर विक सिन्धुली, इच्छापूर्ण कार्की नुवाकोट र सन्तोष देवकोटालाई धादिङ्ग इञ्चार्ज बनाइएको छ । 

इञ्चार्जले जिल्लामा पत्रकारिताको वस्तुस्थिति र संगठन विस्तार, कार्यालय स्थापना गर्ने, प्रेस सेन्टर नेपालको गाउँपालिका तथा नगरपालिका तहमा कमिटी गठनमा सहजिकरण गर्ने छन् । 

बैठकले मकवानपुरका इच्छापूर्ण कार्कीलाई प्रदेश सचिब पदमा मनोनित गर्ने, प्रेस सेन्टरमा आवद्ध पत्रकारको उपचार तथा बिपदमा सहयोग गर्नका लागि  आपत्कालिन कोषको स्थापना, हेटौंडामा कार्यालय स्थापना लगायतका निर्णयहरू गरेको प्रदेश अध्यक्ष यदुनाथ गौतमले जानकारी दिएका छन् । 

दोश्रो पूर्ण बैठकमा प्रेस सेन्टर नेपालका नेताद्वय सुरेशचन्द्र अधिकारी, लक्ष्मण खड्का, नेकपा माओवादी केन्द्र प्रदेश प्रवास कमिटी सदस्य रमेश तिवारी, संगठनका केन्द्रीय सदस्य रमेश आचार्य, नारायण सिलवाल र कृष्ण सारु मगर, संगठन वागमती प्रदेशका अनुशासन कमिटीका संयोजक भरत अधिकारी लगायतकाको आतिथ्यता थियो ।


विकासका लागि छलफल

गल्छी–त्रिशुली–मैलुङ्ग–स्याफ्रुवेशी सडक आयोजनाको कामलाई गति दिनका लागि र अधुरो काम सम्पन्न गर्नका लागि विदुर नगरपालिकाका प्रमुख सञ्जु पण्डितको पहलमा बैठक भएको छ । बैठकमा नगर उप–प्रमुख गीताकुमारी दाहाल, वडा अध्यक्षहरू, आयोजना प्रमुख, आयोजना ईन्जिनियरहरूको सहभागिता रहेको थियो । आयोजनाको बाँकी काम पिपलटार–गंगटे देखि ढुङ्गेसम्मको सडक निर्माणको लागि सरोकारवालाहरू बीच छलफल गर्ने निर्णय गरेको छ । तस्बिर : इमेज साप्ताहिक


चौतारीमा श्रेष्ठ र संगठनमा गजुरेल अध्यक्ष

संगठनका अध्यक्ष गजुरेल पदभार ग्रहण गर्दै

विदुर । बिहीवार विदुरमा भएको नेकपा एमाले निकट पत्रकारहरू र नेकपा एकीकृत समाजवादी निकट पत्रकारहरूको छुट्टा छुट्टै जिल्ला भेलाले नयाँ कार्य समिति चयन गरेको छ । 

एमाले निकट प्रेस चौतारी नेपाल नुवाकोट शाखाको छैठौं जिल्ला अधिवेशनले नवदीप श्रेष्ठको अध्यक्षतामा र समाजवादी निकट समाजवादी प्रेस संगठनको पहिलो भेलाले जमुना गजुरेलको अध्यक्षतामा जिल्ला कार्य समिति चयन गरेको छ । चौतारीको नुवाकोट उपाध्यक्षहरूमा श्रीराम अधिकारी र शुशिला लामिछाने, सचिवमा सुनिल श्रेष्ठ, सह सचिवहरूमा कृष्ण अधिकारी र पुजा तामाङ तथा कोषाध्यक्षमा केदार ढकाल चयन भएका छन् । त्यस्तै कार्य समिति सदस्यहरूमा कृष्णप्रसाद ढुङ्गाना, लोकबहादुर पुडासैनी, किशोर वली, संगिता लामिछाने छन् । 

यस्तै,  नेकपा एकीकृत समाजवादी निकट समाजवादी प्रेस संगठन नुवाकोटको उपाध्यक्षमा हरिराम भेटुवाल, सचिवमा राममणी अधिकारी र कोषाध्यक्षमा दिपक थापा चयन भएका छन् । कमिटिको सदस्यहरूमा हरिजंग पाण्डे, बिपस्ना बस्नेत (जानकी), सृजन पौडेल, मनोज न्यौपाने र सुबास भट्ट छन् । भेलाले समाजवादी प्रेस संगठन बागमती प्रदेश कमिटि सचिव भोलाराज पौडेलको संयोजकत्वमा तीन सदस्यीय सल्लाहकार समिति समेत चयन गरेको छ । समितिमा राजकुमार अर्याल (पुत्ला) र उत्तम श्रेष्ठ सदस्य छन् ।

प्रेस चौतारी नुवाकोटको कार्यसमिति


नेपालको पुस्तक शिवगढीदेखि प्रतिबन्धसम्म

पत्रकार एवं लेखक नारायण नेपालको पुस्तक ‘शिवगढीदेखि प्रतिबन्धसम्म’ प्रकाशन भएको छ । पत्रकार नेपालले राजनीतिक एवं समसामयिक विषयमा कलम चलाउँदै आएका छन् ।

नेपालले तत्कालीन नेकपा–माओवादीबाट अलग भइ नेत्रविक्रम चन्द विप्लवले नेतृत्व गरेर नेपाल कम्युनिस्ट पार्टी नेकपा गठन गरेपछिको राजनीतिक घटनाक्रमलाई आलोचनात्मक विश्लेषण सहित पुस्तक प्रकाशन गरेका हुन् । 

विप्लव नेतृत्वको नेकपाभित्रको राजनीतिक घटनाक्रम, राष्ट्रिय राजनीतिमा भूमिका र प्रभाव तथा पछिल्लो समय नेकपाका गतिविधिमाथि लागेको प्रतिबन्धसम्मका घटनाक्रमलाई शिलशिलेवर रूपमा पुस्तकमा समेटिएको छ । २०७१ सालमा कपिलवस्तुको शिवगढीमा भएको भेलादेखिको नेकपाभित्रको राजनीतिक उथलपुथल र नेपाली राजनीतिमा देखा परेका राष्ट्रिय अन्तर्राष्ट्रिय घटनाक्रमहरूको विश्लेषण नेपालको पुस्तकमा पाइन्छ । कम्पन मिडिया प्रालिले बजारमा ल्याएको पुस्तकको बजार व्यवस्थापन भुँडीपुराण प्रकाशन बागबजारले गरेको छ । पुस्तकमा भूमिका लेख्दै नेत्र विक्रम चन्द विप्लव नेतृत्वको नेकपाका नेता हेमन्त प्रकाश वली सुदर्शनले ऐतिहासिक घटनाक्रमको आलोचनात्मक समीक्षा गरेको अनुभूति भएको बताएका छन् । ‘एउटा प्रत्यक्षदर्शीले सात वर्षका ऐतिहासिक घटनाक्रमको आलोचनात्मक समीक्षा गरेजस्तो अनुभूति हुन्छ’ उनले भने ।

लेखक नेपालका यसअघि कञ्चना (गीतिकविता संग्रह), कुन्मिङ यात्रा (यात्रा संस्मरण), विद्रोही मनहरू (गजलसंग्रह), विद्यार्थी आन्दोलन र नुवाकोट (इतिहास विविध) र क्रान्तियात्राका भरियाहरू (कवितासंग्रह) प्रकाशित छन् । लेखक नेपालले पछिल्लोपटक सहिद भरत  ढुंगाना स्मृतिग्रन्थ संकलन एंव सम्पादन गरी प्रकाशन गरेका छन् ।


समाज बदल्ने औजारहरू

रामलाल श्रेष्ठ

नेपाली समाज बदलिरहेको छ । नेपाली समाज मात्र होइन पुरै मानव समाज बदलिरहेको हुन्छ । समाज तपाई हामीहरूले चाल नै नपाई बदलिरहेको हुन्छ । त्यसो त समयसंगै समाज पनि बदलिरहेको हुन्छ ।

समाज कसरी बदलिन्छ ?

मानिस जन्मेदेखी नै बदलिरहेको हुन्छ । मानिस आफू बदलिरहेको आफैंलाई थाहा हुदैन । समाज पनि मानिस जस्तै बदलिरहेको हुन्छ । समाज बदलिरहेको समाजमा बस्ने मानिसलाई थाहा नै हुँदैन । जब समयको लामो अन्तरालमा दुई परिचित मित्र भेट हुँदा मात्र मानिस बदलिरहेको चाल पाइन्छ । ठिक त्यसैगरी लामो समयको अन्तरालपछि कुनै परिचित समाजमा पुग्दा मात्र समाज बदलिएको चाल पाइन्छ ।

नेपालको राजनीतिमा समाज कसरी बदलिन्छ भन्ने बहस सुरु भएकै छैन । नेपालको राजनीतिमा सरकार बनाउने र सरकार बदल्ने बहस मात्र हुन्छ । समाज बनाउने र समाज बदल्ने बहस सुरु गर्न ढिलो भइसकेको छ । नेपाली राजनीतिको युवा कार्यकर्तालाई समाज बनाउने र समाज बदल्ने कसरी भनेर प्रश्न गर्ने हो भने कुनै उत्तर आउदैन । एउटा सामान्य उत्तर चाँही आउछ आफ्नो पार्टीको सरकार आएपछि समाज बनाउने काम हुन्छ । नयाँ युवा पुस्तालाई त समाज भनेको के हो भन्ने सामान्य ज्ञान समेत छैन ।

चिन्तनका वा दर्शनका सामान्य ब्याख्या समेत नेपाली समाजले बुझिरहेको छैन । पढेलेखेका वा जानेबुझेका ब्यक्तिहरू समेत दर्शनको सामान्य ब्याख्या समेत बुझिएन भन्ने सुनिन्छ । यसको मतलव नेपाली समाजमा चिन्तन वा दर्शनको सामान्य ज्ञान समेत छैन भन्ने देखाउछ । चिन्तन वा दर्शनको सामान्य ज्ञान बिना समाज बनाउने वा समाज बदलिने कुराहरू नबुझनु सामान्य नै हो । मानव शरीर समयसंगै जसरी बदलिरहेको हुन्छ ठिक त्यसैगरी मानव समाज पनि समयसंगै बदलिरहेको हुन्छ । मानव शरीर बदलिन पहिलो आवश्यकता समय हो । समय नबदलिने हो भने मानव शरीर पनि बदलिदैन । समय पल पलको गतीमा बदलिरहेको हुन्छ । ठिक त्यही गतीमा मानव समाज पनि बदलिरहेको हुन्छ । मानव शरीर बदलिन समयसंगै मानव सरिर बदलिन पोषण पदार्थको आवस्यकता पर्दछ । यदि मानव सरिर जिवित रहन आवश्यक पोषण पदार्थ बाहिरबाट नदिने हो भने मानव शरीर बदलिने क्रम रोकिन्छ । ठिक त्यसैगरी मानव समाज बदलिन समाजलाई आबश्यक पोषण पदार्थको जरुरत पर्दछ । समाज बदलिने पोषण पदार्थ नै समाज बदल्ने औजारहरू हुन् ।

मानव शरीर जिवित रहन जन्मना साथ आमाको दूध उसको पौष्टिक आहार हो । आमाको दूध विना भर्खर जन्मेको बालक जिवित रहन सक्दैन । केही महिना आमाको दूधको सहारामा बालक जिवित हुदै बदलिरहेको हुन्छ । छ महिनाको समय पछी शिशुलाई दूध बाहेक थप पौष्टिक पदार्थको आवश्यकता पर्दछ । यदी छ महिना पछि शिशुलाई दूध बाहेक थप पौष्टिक पदार्थ नदिने हो भने शिशुको विकास वा जीबन रहन सक्दैन । थप खाद्य पदार्थको रुपमा नेपाली समाजमा ‘भात ख्वाई संस्कृती’ गर्ने परम्परा छ । छ महिना पछि बालकलाई दूध संगै दाल भात मिची मिची ख्वाइने गरिन्छ । आमाको दूध र थप खाद्य पदार्थको सेवनले बालक बदलिरहेको हुन्छ । मानव शरीर बदलिन मानव शरीरलाई समय बित्दै जाँदा मानव शरीरलाइ पुनः अर्को पदार्थहरूको जरुरत पर्दै जान्छ । मानव शरीरको आकार वा तौल बढ्दै जाँदा थप खाद्य पदार्थको आवश्यकता पर्दछ । तीन वा चार बर्ष पछि मानव शरीरसंगै मानव मष्तिष्क समेत बदल्न पर्ने आवश्यकता पर्दछ । बालकलाई बिद्यालय पठाउन पर्ने हुन्छ । यदी सानै उमेरमा बिद्यालय नपठाउने हो भने मानव मष्तिष्क बदलिन पाउदैन । मानव शरीर समय अनुसार बदलिरहेको हुन्छ तर विद्यालय नपठाउने हो भने मानव मष्तिष्क बदलिन पाउदैन । मानव मष्तिष्क शरीर जस्तै पौष्टिक पदार्थले भरिन आवश्यक हुन्छ । मानव मष्तिष्कको पौष्टिक पदार्थ भनेको जीबन र जगतको ज्ञान हो । शरीर जिवित रहन हर पल पौष्टिक खाद्य पदार्थको जरुरत परे जस्तै मानव मष्तिष्क जिवित वा तन्दुरुस्त रहन जीबन र जगतको ज्ञानको जरुरत पर्दछ । जीबन र जगतको ज्ञान विना मानव मष्तिष्क खाली खाली वा शून्य हुन्छ । शून्य मष्तिष्क भनेको मानिस र धर्तीका अन्य जिवहरू बीच कुनै फरक नहरने स्थिति हो ।

मानव शरीर बदलिने क्रम निकै धिमा गतिमा हुन्छ । मानव समाज पनि निकै धिमा गतिमा बदलिरहेको हुन्छ । मानव शरीर बदलिने क्रम उसले पाउने पोषण पदार्थमा आधारित भए झै मानव समाज बदलिने क्रम पनि समाजले पाउने पोषण पदार्थमा नै आधारित हुन्छ । मानव शरीरलाइ एकै चोटी पाँच बर्षको बनाउन सकिदैन । ठिक त्यसैगरी मानव समाजलाई पनि एकै चोटी पुँजीवादी वा समाजवादी बनाउन सकिदैन । नेपाली समाजले नबुझेको दर्शन समाज बदलिने गति हो । नेपाली समाज छिटो छिटो बदलिन चाहन्छ । यसको पछाडि उसका छिमेकी र अलि पर खाडी मूलुक र अली पर युरोप र अमेरिका  देखेको छ । आफू पनि त्यस्तै बन्न हतार गर्दछ । एउटा पाँच बर्षको मानव शरीर अर्को तीन बर्ष भित्र बीस बर्षको जवान मानव शरीरमा बदलिन सकिन्छ र ? समाज बदलिने एउटा गति हुन्छ । त्यो गति भन्दा छिटो समाज बदलिदैन । यही गतिको नाम हो डाइलेक्टिकल गति ।

डाइलेक्टिकल गति के हो ?

मानिस बदलिने, समाज बदलिने गतिको नाम हो डाइलेक्टिकल गति । मानव शरीर बदलिने जुन गति छ त्यही गतिको नियम भित्र मानव समाज बदलिन्छ । मानव समाज बदलिने गतिको नियम नबुझेसम्म डाइलेक्टिकल गतिको नियम बुझिदैन । प्रत्येक दिन पछि रात हुने समयको गतिको नियम हो । धर्ती आफ्नो धुरीमा एक चक्कर लगाउन २४ घण्टा लाउने समयको गति हो । यो गतिलाई मानवले न बढाउन सक्छ न घटाउन सक्छ । यो गतिको नाम हो धर्तीको यान्त्रिक गति । धर्तीले सूर्यलाई एक चक्कर लगाउन ३६५ दिन लगाउछ । यो एक बर्षको समय धर्तीको मेकानिकल गति हो । यो गति भित्र धर्तीमा जीबनको जन्मने र हुर्कने गति निर्धारण भएको हुन्छ । धर्तीमा जिवनको जन्मने र हूर्कने गति मेकानिकल वा यान्त्रिक गति जस्तो हुदैन । धर्तीमा जीबनको जन्मने र हुर्कने र बदलिने गतिको नामलाई नै डाइलेक्टिक्ल गति भनिन्छ । डाइलेक्टिकल गतिको नियम भित्र मानव समाज बदलिरहेको हुन्छ । मानव समाज बदलिने यो नियम नबुझेसम्म समाज बदल्ने कुरा कुइरोको काग झैं हुन्छ ।


प्रदेश सभापतिलाई सुझाव !

 जगदीश्वरनरसिंह केसी

नेपाली कांग्रेसको हालै सम्पन्न चौधौं महाधिवेशनले सातवटै प्रदेशमा गठित पार्टीका प्रदेश समितिहरूको भूमिका पार्टी संगठनको लागि एकदमै जिम्मेवारीपूर्ण हुने कांग्रेसको विधानले स्पष्ट पारेको छ । त्यसमा पनि संघीय राजधानी रहेको र देश विदेशका नागरिकहरूको बाक्लो आवतजावत र बसोबास हुने १३ जिल्ला समावेश सबभन्दा ठूलो प्रदेशमा त कांग्रेस समितिको भूमिका झनै सर्वाधिक महत्वपूर्ण हुने गर्छ । तसर्थ कांग्रेस बागमती प्रदेशका सभापति तथा अन्य पदाधिकारी र सदस्यहरू यो महत्वलाई सार्थक र सफल बनाउन सक्षम हुनुहोस् भन्ने मेरो फेरि पनि हार्दिक शुभकामना छ । कांग्रेसको सङ्गठन विस्तार, सशक्तीकरण, सन्तुलन र प्रभाव तथा प्रतिष्ठा अभिवृद्धिको लागि बागमती प्रदेश समितिलाई म लगायत मेरा सम्पूर्ण साथीहरूको निस्वार्थ र निःशर्त सहयोग रहने कुरामा बचनवद्ध छौं ।

तर प्रदेश समितिको निर्वाचन सकिएको साँढे दुई महिना बितिसक्दा पनि हाम्रो यो शुभेच्छालाई समेट्ने र प्रदेशमा पार्टीको संगठन तथा प्रभाव विस्तार गर्ने जिम्मेवारीमा प्रदेश सभापतिको उचित व्यवहारको आभास पाइएन । पार्टीको आन्तरिक निर्वाचनलाई अर्को पार्टीसँग प्रतिस्पर्धामा जितेको जस्तो ढङ्गले लिन थाल्दा पार्टीको संरचना, संगठन र सन्तुलन सबै कुरा खल्बलिन जाने वास्तविकताप्रति कम्तीमा प्रदेश सभापतिले सजग रहनु पर्ने हो । प्रदेश निर्वाचनको सिलसिलामा म सभापतिको प्रत्याशी थिएँ, तर झिनो मतको अन्तरले पराजित भएँ । निर्वाचनलाई प्रभावमा पार्न अनेकौं अपवित्र शैलीको सहारा लिइयो भनेर हामीले आपत्ती जनाएनौं । जे भए पनि मैले आफ्नो पराजय स्वीकारेँ । विजेता सभापतिजी मेरो प्रिय मित्र पनि हुनुभएकोले उहाँको विजयलाई मैले आफ्नै विजयको अर्को रूपमा बुझेको थिएँ ।

तर निर्वाचित भएको यतिका दिनसम्म प्रतिस्पर्धी समुहलाई पनि साथै समेटेर कांग्रेसको संस्कार अनुरूप लोकतान्त्रिक पद्धतिका साथ चल्ने सभापतिजि बाट प्रयत्न नै नहुनु उदेकलाग्दो भएको छ । यस्तो एकलकाँटे र काँग्रेसको लोकतान्त्रिक संस्कारसँग मेल नखाने गतिविधिले आसन्न स्थानीय तहको निर्वाचनमा पार्टीलाई कसरी विजय गराउन सकिन्छ ? चौधौं महाधिवेशनको क्रममा यो प्रदेशमा पनि ४ जिल्लामा अधिवेशन र नेतृत्व निर्वाचन गर्न बाँकी नै छ । पार्टीका सहधर्मी साथीहरूको ठूलो समूहलाई निषेध र निष्कृय बनाउने नियतले सन्तुलन खल्बल्याउँदै अधिनायकवादी विकृतिको सहारामा पार्टीको सू–सञ्चालन हराउँछ, पार्टीलाई आफ्नो स्वार्थमा जबरजस्ती घिसार्न खोज्ने अहंकार हावी हुन्छ । हाल बाग्मती प्रदेश कांग्रेस समिति यस्तै विकृत र विसंगत गतिविधिको शिकार हुने कुबाटोमा धकेलिने खतरा बढिरहेको देखिन्छ । यसलाई समयमै सकारात्मक ढङ्गले नियन्त्रण गरिएन भने यसको महँगो मूल्य पार्टीका हामी कार्यकर्ताले चुकाउनु नपर्ने ग्यारेन्टी कसैले दिन सक्दैन ।

त्यसैले वास्तबमा पार्टीको आन्तरिक निर्वाचनमा बिजेताले एकलौटी चलाउने र पराजित पक्षको भूमिका नै समाप्त हुने खालको हुँदैन । लोकतान्त्रिक पार्टी–नेतृत्वको आन्तरिक निर्वाचनमा ‘विनर’ र ‘लुजर’ होइन ‘विनर’ र ‘रनर’ हुन्छ । प्रदेश सभापतिबाट आफ्नो कार्यशैलीमा आमूल सुधार गरी सबैलाई समेट्ने, विश्वास र सन्तुलनमा लिने फराकिलो मानसिकता देखाउनु पर्ने जरुरी छ । लोकतान्त्रिक पार्टीमा सबैको भूमिका र गतिविधिलाई नेतृत्वले संयोजन गर्न सक्नुपर्छ । विजेताले प्रतिस्पर्धीहरूलाई पनि न्यायोचित ब्यवहारद्वारा सँगै लिएर सक्रिय हुने र पराजित हुनेले चुनावी तिक्ततालाई हटाएर एकताका साथ क्रियाशील हुनुपर्छ भन्ने मान्यतामा हामी दृढ छौं । प्रदेश सभापतिजिबाट पनि सोही अनुरूपको कार्यकशैली अपनाइयोस् भन्ने सुझाव दिन चाहन्छु ।

(नेपाली काँग्रेस नुवाकोटका निवर्तनमा सभापति केसी काँग्रेस बागमती प्रदेश सभापतिका प्रत्यासी हुन् ।)

कम्युनिष्ट पार्टीलाई समेत बुझ्न सकिने पुस्तक : ‘नेपाली कांग्रेसको संक्षिप्त इतिहास’

 
काठमाडौं । नेपाली कांग्रेसका केन्द्रीय सदस्य अर्जुननरसिंह केसीद्वारा लिखित ‘नेपाली कांग्रेसको संक्षिप्त इतिहास’(सिद्धान्त तथा नीतिको परिचयसहित) नामक पुस्तक सार्वजनिक भएको छ । नेपाली कांग्रेसको सिद्धान्त तथा नीतिको परिचयसमेत समेटिएको उक्त पुस्तकको विमोचन प्रधानमन्त्री एवं कांग्रेस सभापति शेरबहादुर देउवाले गरेका हुन् ।

बिहीबार प्रधानमन्त्रीको सरकारी निवास बालुवाटारमा भएको पुस्तक विमोचन कार्यक्रममा प्रधानमन्त्री देउवा, कांग्रेस महामन्त्री गगनकुमार थापा, नेता केसी, लेखक तथा समिक्षक पुरुषोत्तम दाहाल, लेखक तथा विश्लेषक श्रीकृष्ण अनिरुद्र गौतम लगायतले आफ्नो भनाइ राखेका थिए । पुस्तकबारे बोल्दै प्रधानमन्त्री देउवाले उक्त पुस्तकले पुराना पुस्ताका धेरै व्यक्तिहरूलाई नयाँ पुस्ता समक्ष चिनाउन मद्धत गर्ने बताए । नेपाली कांग्रेसमा योगदान दिने धेरै व्यक्तिहरूलाई पुस्तकले समेटेको बताउँदै नेता र नेतृत्वप्रति सम्मान बढाउनुपर्नेमा जोड दिए । अझै पनि कतिपय ठाउँमा कांग्रेसका पुराना नेताहरूबारे कार्यकर्ताहरू अनविज्ञ रहेको बताउँदै यस्ता पुस्तकले त्यसलाई चिनाउने काम गर्ने भन्दै पुस्तकको सफलताको शुभकामना समेत व्यक्त गरे ।

त्यस्तै कांग्रेस महामन्त्री थापाले पुस्तकबारे बोल्दै पार्टीसँग आवद्ध हुने हरेकलाई किन र केका लागि पार्टीभित्र लागियो भन्ने कुराको जानकारी राख्नुपर्नेमा जोड दिए । साथै पार्टीभित्रको नीति विधि र शिद्धान्तलाई चिनाउनका लागि पुस्तकले महत्वपूर्ण भूमिका खेल्ने थापाको भनाइ रहेको छ । त्यस्तै लेखक तथा समिक्षक दाहालले पुस्तकबारे बोल्दै पुस्तकले नयाँ र पुरानो पुस्ताबीचको सम्बन्ध सेतुको काम गर्ने बताए । पार्टीका पुराना पुस्ताले नयाँ पुस्ताका लागि इतिहासिक कुराहरूको बारेमा यसरी नै संग्रहित गरेर पस्किनुपर्नेमा जोड दिए । त्यस्तै नेपाली कांग्रेसको इतिहासमा एक राम्रो दस्तावेज लेखिएको बताउँदै दाहालले उक्त पुस्तकले नेता केसीको थप परिचय बढाएको भन्दै प्रशंसा समेत गरे । पुस्तकबारे बोल्दै लेखक तथा समिक्षक गौतमले नेपाली कांग्रेस बुझ्न चाहनेहरूका लागि उक्त पुस्तक राम्रो हुने उनको भनाइ रहेको छ ।

आफ्नो पुस्तकबारे बोल्दै नेता केसीले आफूले आफ्ना लेख रचनाहरूको संग्रह मात्रै नभइ नेपाली कांग्रेसमा योगदान दिएका गुमनाम पात्रहरूको बारेमा समेत उजागर गरेको बताए । त्यसैगरी पार्टी भित्र रहेर मात्र नभइ पार्टी बाहिर रही स्वतन्त्र रुपमा समेत लोकतन्त्रको लागि योगदान दिनेहरूका लागि सम्मान र स्मरण गर्ने बेला आएको प्रति प्रधानमन्त्री एवं सभापति देउवाको ध्यानाकर्षण गराए । आफूले कोरोना महामारीको समयमा पुस्तकको लेखनको उपयुक्त समय पाएको बताउँदै नेता केसीले पुस्तक लेखनदेखि प्रकाशन गर्न सहयोग गर्ने सबैलाई धन्यवाद समेत व्यक्त गरे । नेता केसीले यस पुस्तकबाट नेपाली कांग्रेसका नेता तथा कार्यकर्ताहरूले नेपाली कांग्रेसको बारेमा धेरैकुरा जान्न र बुझ्न सक्ने उल्लेख गरे ।

उनले भने– ‘यो किताव झण्डै झण्डै म केन्द्रीय कार्यसमितिको सदस्य भएको २६/२७ वर्ष भयो । यो बीचमा जहाँ जहाँ जुन प्रशिक्षणका कार्यक्रमहरूमा देशविदेशमा सहभागी बनेँ । त्यहाँ नेपाली कांग्रेस र यसको इतिहासका बारेमा विभिन्न पक्षहरूको प्रश्न हुन्थ्यो । जिज्ञासा राखेर सोध्ने काम गर्दथे । त्यही जिज्ञासाहरूको उत्तर मैले जे दिन्थेँ त्यसलाई साधारण नोट बनाएर मैले राख्दै गएको थिएँ । यो मेरो २०/२२/२५ वर्षकै प्रयत्न हो । यसमा नेपाली कांग्रेसमाथि उठ्ने विभिन्न खालको प्रश्नहरूलाई कार्यकर्ताको लेभलमा शिक्षणको रुपबाट यथार्थता र वास्तविकता पुगोस् भन्ने प्रयास हो । इतिहासमा कांग्रेस नभएर पनि २००७ सालको क्रान्तिको निम्ति जसले योगदान प¥याएका छन् । उनीहरूले गरेको त्याग, तपस्या र समर्पण त्यो सम्पूर्णको उत्तराधिकार संस्था कांग्रेस हो । त्यसैको आडले हामीले २००७ सालको सफलता प्राप्त गरेका छौँ । भन्ने दृष्टिकोण र विलुप्त भएका व्यक्तित्व, जनताको बीचमा मानसपटलमा नसम्झेका व्यक्तिहरूलाई उत्खनन गरेर यसमा राख्ने कोशिष यसमा भएको छ । अर्को कुरा यसमा १३ औँ महाधिवेशनसम्म नेपाली कांग्रेसले लिएको कार्यदिशा, वीपी कोईरालाले देखाएको समाजवाद, नेपाली कांग्रेसको सन्तुलित परराष्ट्रनीतिदेखि नेपाली कांग्रेसलाई लगाइएका विभिन्न आरोपहरूको खण्डन र नेपाली कांग्रेसको झण्डाको महिमाका कुराहरू नेपाली कांग्रेसको कार्यकर्ता स्तरमा पुग्नुपर्ने आवश्यक्ता ठानेर यो पुस्तक लेखेको हुँ । यसमा नेपाली कांग्रेसका अन्तरंग कथाहरू, समाजवादी चिन्तन, सामाजिक न्यायपद्धतिका बारेमा लेखेको छु ।’

नेपाली कांग्रेसको नीति विधि र शिद्धान्त समेटिएको उक्त पुस्तकमा नेपाली कांग्रेसको उत्पतिदेखि लिएर हालसम्मको अवस्थालाई सटिक ढंगले समेटिएको छ । कांग्रेसको पहिलो महाधिवेशन देखि १३ औँ महाधिवेशनसम्मको घटनाक्रमलाई समेत शिलशिलेवार ढंगले उक्त घट्नाक्रमको उल्लेख गरिएको छ । ४८४ पृष्ठ लामो उक्त पुस्तकमा कांग्रेसको बारेमा मात्र नभइ कम्युनिष्ट र अन्य पार्टीको बारेमा समीक्षा गरिएको छ । त्यस्तै कांग्रेस प्रति कम्युनिष्टहरूले लगाउने गरेको विभिन्न आरोपहरूको तथ्यगत रुपमा समिक्षा गरिएको छ ।

पुस्तकको मौलिकता र अन्तर्वस्तु
नेपाली काँग्रेसको बारेमा इतिहास, संरचनागत संगठन, इतिहास निर्माता नेताहरूको वीरतापूर्ण योगदान, पार्टीको झण्डा, निर्वाचन चिन्ह लगायतका ऐतिहासिक विषयमा गहिरो ज्ञान लिन चाहनेको लागि यो पुस्तक उपयोगी छ । विचारमूलक राजनीति गर्न चाहने काँग्रेसका कार्यकर्ताहरूका लागि त यो पुस्तक उपयोगी जानकारी मात्र होइन जरुरतको ज्ञान–भण्डार हो भन्नु अतिशयोक्ति हुँदैन । नेपाली राष्ट्रिय काँग्रेसको स्थापना, नेपाल प्रजातन्त्र काँग्रेसको स्थापना, दुवै काँग्रेसको एकीकरण, काँग्रेस स्थापनाभन्दा अघिका विद्रोह र विद्रोहीको रोचक–रोमाञ्चक परिचय, काँग्रेसले उनीहरूको योगदानलाई विरासतको रुपमा ग्रहण गर्न‘को कारणबारे अत्यन्त रोचक इतिहासको प्रस्तुति यसमा छ ।

खासगरी, इतिहासका विभिन्न कालखण्डमा परिवर्तनको निम्ति सम्लग्न, त्याग, योगदान र जीबन उत्सर्ग गरेका हराएका, ओझेलमा परेका, बिर्सिएका प्रजातान्त्रिक आन्दोलनका उल्लेखनीय क्रान्तिकारीहरूलाई चिनाउने जमर्को यस पुस्तकमा भएको छ । काँग्रेस इतिहासमा १४ वटा उच्च आदर्श र उदाहरण स्थापना गर्ने पहिलो पार्टी भएको प्रमाण वा काँग्रेसमा आफूले पाएको पद साथीलाई सहजै हस्तान्तरण गरेका करिब १० वटा ऐतिहासिक र आदर्शवान् घटना, वा काँग्रेसमा महाकवि देवकोटाको सक्रियता जस्ता प्रमाणिसिद्ध इतिहासलाई पनि यस पुस्तकले समेटेको छ ।

२००७ सालको क्रान्ति कसरी सम्पन्न भयो, २००७ सालपछि २०१५ सालसम्म काँग्रेस कसरी सक्रिय रह्यो, २०१५ सालमा आमनिर्वाचन सम्पन्न भएपछि पहिलो जननिर्वाचित सरकार गठन गर्न काँग्रेसले गर्न‘परेको संघर्ष र सामना गर्न‘परेको व्यवधान आदिका बारेमा यस पुस्तकमा पढ्दा रोचक कहानी वा उपन्यास पढेजस्तो महसुस हुन्छ ।

२०१७ सालपछि पार्टीहरूले भोग्नुपरेको प्रतिबन्ध र निषेधको अवस्थामा काँग्रेसको गतिविधि र भूमिका के थियो रु प्रजातन्त्र पुनःस्थापनाको लागि हतियार उठाएर क्रान्ति गरेको पार्टी राष्ट्रिय मेलमिलापको अभियन्ता कसरी भयो र त्यसमा भित्री रुपबाट के–कस्ता खेल भए, मेलमिलाप नीति लागु गर्न क–कसले अहम् भूमिका निर्वाह गरे, इतिहास खोतलेको तथ्य यो पुस्तकले समेटेको छ ।

प्रजातन्त्रको निम्ति समर्पित भएर होमिएका बीपी कोइराला, गणेशमान सिंह, सुवर्ण शम्शेर, कृष्णप्रसाद भट्टराई, सूर्यप्रसाद उपाध्याय, गिरिजाप्रसाद कोइरालादेखि योगेन्द्रमान शेरचन, दिवानसिंह राई, सरोज कोइराला, तेजबहादुर अमात्य, एनडी प्रकाश जस्ता नेताहरूको उल्लेख त हुने नै भयो । तर पार्टीका कार्यकर्तादेखि नयाँ पुस्तासम्मले चिन्नैपर्ने यस्ता इतिहास निर्माता क्रान्तिकारी नेताहरू, वीर शहिदहरू गरी करिब एकसय व्यक्तिहरूको युगान्तकारी योगदान र परिचयको चित्ताकर्षक विवरण पाईन्छ ।

काँग्रेसका महाधिवेशन, महासमिति बैठक, नेपाल विद्यार्थी संघ, नेपाल महिला संघ, मजदूर संगठन आदि भातृसंस्था स्थापनाको अर्को रोचक पक्षलाई पनि पुस्तकले समेटेको छ ।

२०१७ सालपछि निर्वासित अवस्थामै स्थापित प्रजातान्त्रिक समाजवादी युवा दल र राष्ट्रिय विद्यार्थी तथा युवा लीगको स्थापना कसरी भयो भन्ने जस्ता काँग्रेस इतिहासका अनेकौं अध्याय यो पुस्तकले समेटेको छ ।

२०३३ सालमा प्रतिपादित राष्ट्रिय मेलमिलाप तथा एकता नीति, २०३६ सालको जनमत संग्रह, त्यसअघिको देशब्यापी विद्यार्थी आन्दोलन, २०४२ सालको सत्याग्रह, २०४६ सालको जनआन्दोलन, २०४७ को संविधान, राजाको प्रत्यक्ष शासन, माओवादीलाई शान्तिपूर्ण खुला राजनीतिमा ल्याउँदाका गतिविधि, शान्ति प्रक्रियामा नेतृत्व, २०६२–६३ को जनआन्दोलन, अन्तरिम संविधानदेखि २०७२ को संविधान जारी गर्नमासम्म काँग्रेसको भूमिका के रह्यो भन्ने सबै विवरण पुस्तकका अध्याय हुन् ।

आदिवासी–जनजाति, मधेसी, मुसलमान, सुदूरपश्चिम, मजदूर, किसान आदि वर्ग र समुदायसँग काँग्रेसको सम्बन्धको बारेमा पुस्तकले काँग्रेसको नीति स्पष्ट पारेको छ ।साथै कम्युनिस्ट पार्टीहरूलाई हेर्ने दृष्टिकोण, कम्युनिस्टहरूका नीतिगत खोटहरूलाई लोकतान्त्रिक मूल्य–मान्यताको कसीमा हेरिएको विवरण, समाजवादबारे, काँग्रेसको मध्यमार्ग, काँग्रेस विरुद्ध चलाईएका अनर्गल प्रचारवाजी तथा भ्रम आदिको बारेमा पनि पुस्तकले धेरै स्पष्ट पारेको छ ।

पुस्तकको अन्तिम खण्डमा २००३ सालदेखि २०७८ सम्मका काँग्रेसका ऐतिहासिक गतिविधि वा घटनाहरूको तिथिमिति सहित उल्लेख र पार्टीका महत्वपूर्ण नेताहरूको निधनलाई पनि उल्लेख गरिएको छ ।

ऐतिहासिक दस्तावेज, समाजवाद बारे बीपीका विचार, कार्यकर्ताहरूलाई बीपीको आलोचनात्मक चर्चित पत्र, अन्त्यमा लेखक स्वयंबाट पार्टीका साथीहरूमा विचारोत्तजक आह्वानले पनि पुस्तकलाई थप गहकिलो बनाएको छ ।

पुस्तकको पछिल्लो पृष्ठमा लेखक स्वयंद्वारा हिन्दी भाषामा रचित नेपाली काँग्रेसको झण्डा–गान पनि अतिरिक्त मौलिक आकर्षण भएर रहेको छ । काँगे्रसका नेताहरूले आत्मकथा लेख्दा पार्टीको इतिहासका धेरै रोचक सत्य–तथ्य उजागर गरे ।

तर पार्टी नेताले नै आफ्नो पार्टीको यति प्रभावशाली समीक्षात्मक इतिहास पुस्ताकारमा लेखेको सम्भवतः यो नै पहिलो हो ।